Ραφαέλε Εσπόζιτο
| Ραφαέλε Εσπόζιτο | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 19ος αιώνας Νάπολη |
| Θάνατος | 1923 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Ιταλίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αρχιμάγειρας[1] αρτοποιός[1] μάγειρας[2] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ραφαέλε Εσπόζιτο (ιταλικά: Raffaele Esposito) ήταν Ιταλός σεφ και ιδιοκτήτης μιας ταβέρνας που ονομαζόταν Pizzeria di Pietro e basta così («Η πιτσαρία του Πιέτρο και αυτό είναι αρκετό») τον 19ο αιώνα, η οποία είχε ιδρυθεί το 1780 από τον Πιέτρο Κολίκιο.[3] Ο Εσπόζιτο θεωρείται από ορισμένους ως ο πατέρας της σύγχρονης πίτσας.[4][5]
Το 1889, η πίτσα δεν είχε γίνει ακόμη ένα δημοφιλές ή γνωστό πιάτο και συνήθως τρωγόταν από φτωχούς ανθρώπους ως ένας τρόπος για να χρησιμοποιήσουν διάφορα συστατικά που διαφορετικά θα πήγαιναν χαμένα.[6] Εκείνη την εποχή, ο Εσπόζιτο θεωρούνταν ο κορυφαίος παρασκευαστής πίτσας στη Νάπολη.[7]
Ως εκ τούτου, ζητήθηκε από τον Εσπόζιτο να ετοιμάσει μια πίτσα για τη Βασίλισσα Μαργαρίτα της Σαβοΐας, η οποία είχε ταξιδέψει στη Νάπολη με τον Βασιλιά Ουμβέρτο Α΄.[4][7] Θεωρώντας την παραδοσιακή επικάλυψη σκόρδου ακατάλληλη για τον βασιλικό ουρανίσκο, ο Εσπόζιτο ετοίμασε αντίθετα τρεις διαφορετικές πίτσες,[5] η τελευταία από τις οποίες χρησιμοποίησε έναν συνδυασμό τομάτας, μοτσαρέλας και βασιλικού για να μιμηθεί το κόκκινο, το λευκό και το πράσινο της σημαίας της Ιταλίας.[4] Υποστηρίζεται από ορισμένες πηγές ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που φτιάχτηκε πίτσα με μοτσαρέλα.[8]
Η βασίλισσα Μαργαρίτα, που δεν είχε φάει ποτέ ξανά πίτσα, απόλαυσε τόσο πολύ το πιάτο που έβαλε τον επικεφαλής της επιτραπέζιας υπηρεσίας να στείλει στον Εσπόζιτο ένα γράμμα για να επαινέσει τις πίτσες του, δηλώνοντας ότι «είναι νόστιμες».[5][4] Ο Εσπόζιτο χρησιμοποίησε αυτή τη σύσταση για να προωθήσει με επιτυχία το εστιατόριό του,[4] ονομάζοντας την πίτσα που απολάμβανε περισσότερο η βασίλισσα, «Πίτσα Μαργαρίτα».[9] Ο θρύλος της πίτσας Μαργαρίτα θεωρείται ψεύτικη ιστορία, καθώς μια πίτσα φτιαγμένη με τις ίδιες επικαλύψεις ήταν ήδη παρούσα στη Νάπολη μεταξύ 1796 και 1810.[10]
Έχει αναφερθεί ευρέως ότι αυτό το γεγονός έκανε την πίτσα να γίνει μόδα,[4][7] από την οποία διατήρησε διαρκή δημοτικότητα. Λόγω των πειραμάτων του Εσπόζιτο με τα συστατικά και την παρουσίαση, και την επιτυχημένη προετοιμασία του πιάτου για τη βασίλισσα Μαργαρίτα, ορισμένοι προτείνουν ότι ο Εσπόζιτο ήταν ο πατέρας της σύγχρονης πίτσας.[7] Το εστιατόριο του Εσπόζιτο εξακολουθεί να υπάρχει, αν και το όνομα έχει αλλάξει σε Pizzeria Brandi και το βασιλικό γράμμα που ευνοεί την πίτσα του Εσπόζιτο εκτίθεται στο εστιατόριο.[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2020.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2020.
- ↑ Luciano Pignataro (2018). La pizza: Una storia contemporanea (στα Ιταλικά). Hoepli.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Arthur Schwartz, Naples at Table: Cooking in Campania (1998), σελ. 68. (ISBN 9780060182618).
- ↑ 5,0 5,1 5,2 John Dickie, Delizia!: The Epic History of the Italians and Their Food (2008), σελ. 186.
- ↑ Paul Hofmann, That Fine Italian Hand (1991), σελ. 32.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 Father Giuseppe Orsini, Joseph E. Orsini, Italian Baking Secrets (2007), σελ. 99.
- ↑ James McNair, Pizza (1987), σελ. 5.
- ↑ Linda Stradley, "History and Legends of Pizza" (2004).
- ↑ Angelo Forgione (2013). Made in Naples. Magenes. σελ. 195. ISBN 978-88-6649-039-5.